Sajak Sufi Sunda: "Di Jalan Istiqamah, Haté Tunduk ka Nu Maha Suci"
Sajak Sufi
Sunda: "Di Jalan Istiqamah, Haté Tunduk ka Nu Maha Suci"
“Maka
istiqamahlah sebagaimana engkau diperintah…” (QS Hud: 112)
“Gusti nu nyiptakeun langit jeung bumi…” (QS Asy-Syura: 78)
“Innaladzina qaaluu rabbunallaahu… tur moal sieun, moal sedih…” (QS
Fussilat: 30)
Di Jalan
Leumpang Istiqamah
Leumpang teu
kudu gancang,
tapi kudu lempeng.
Teu kudu meunang ayeuna,
asal henteu mundur deui.
Kuring ngadenge
sora haté
ngalantun ka langit:
“Istiqamah… istighfar…
tunduk ka Parentah Gusti.”
Angin peuting
ngahiliwir
ngabasuh leungeun nu capé.
Tapi haté nu tahan
teu nyiar pujian,
mung nyungsi ridha Nu Maha Welas.
Tawakal
jeung Pasrah
Langit jeung
bumi nyaksian,
manusa mah lemah.
Tapi Allah—
Anu Nyiptakeun sagalana—
dideuheuskeun ku haté nu nyerah.
Teu aya rasa
galisah,
sabab percaya
sagalana geus diatur
ku nu Maha Eling jeung Maha Nyukcruk.
Pasrah lain
kalah,
tapi tanda nu geus wanoh
ka jeroeun cinta Gusti
nu teu kasorang ku logika.
Kabagjaan Nu
Satia
Aya malaikat
datang
ngucapkeun salam.
“Ulah sieun… ulah sedih…”
ceuk sora nu halimpu.
Kabagjaan lain
di dunya hungkul,
tapi dina haté nu sugema
ngucap:
“Rabbunallah…”
Gusti Kami teh Allah.
Ieu kabagjaan
lain tina bandung dunya,
tapi tina kalem haté
nu aya dina peluk Gustina.
Tungtungna…
Lamun hirup ieu
jalan,
hayu urang jalan lempeng,
di jalan nu ditetepkeun,
sanajan sakapeung nyeri,
tapi bakal aya nu nyambut
di tungtung lampah:
kasalametan, cinta, jeung kabagjaan abadi.
Wilujeng
mikir… wilujeng ngalakonan.
Sebab jalan sufi teh lain ngan dibaca,
tapi dirasakeun ku haté nu eling.
Comments
Post a Comment